Από μικρό παιδί με άγγιζε η πειρατική σημαία, μου άρεσαν οτιδήποτε είχε σχέση με πειρατές. Αγαπημένη μου παιδική στιγμή ήταν όταν ο Captain Harlock περικυκλωμένος από τους διεφθαρμένους αστυνομικούς του διοικητή της τότε γης, αργείτε να παραδώσει τα πιστεύω και την ζωή του, δραπετεύει με την Arcadia, κατεβάζει την σημαία της γης ανεβάζει την μαύρη με την νεκροκεφαλή λέγοντας αυτή είναι η σημαία μου. Είμαι ελεύθερος. Είμαι πειρατής.
Αλήθεια όμως γιατί αυτή η σημαία, γιατί αυτές οι φιγούρες, αυτά τα υπέροχα πλοία, οι θησαυροί, τα νησιά, οι παπαγάλοι, οι μονόφθαλμοι, το ρούμι και ότι άλλο θυμίζει πειρατές με εξιτάρουν τόσο? Είναι άραγε η ελευθερία, η εξερεύνηση, η περιπέτεια, το ταξίδι, μάλλον είναι όλα αυτά μαζί.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τον κόσμο μας, δηλαδή το σπίτι μας τον τόπο μας, τους γείτονες μας, τους ανθρώπους μας. Για έναν πειρατή όλα αυτά βρίσκονται πάνω στο πειρατικό πλοίο. Πως θα σας φαινόταν εάν ταξιδεύατε, τον κόσμο σας, συνεχώς σε άλλα μέρη? Αυτό είναι το εκπληκτικό του να είσαι πειρατής, ταξιδεύεις, πηγαίνεις όπου θέλεις, ζεις την περιπέτεια σου, κυνηγάς τον θησαυρό σου, ζεις ελεύθερος, όχι μόνος αλλά με όλον τον κόσμο σου μαζί.
Είναι αλήθεια, νιώθω πειρατής, είμαι ελεύθερος και αυτή είναι η σημαία μου.
Yo ho, yo ho, a pirate's life for me.
We kindle and char, inflame and ignite,
Drink up me 'earties, yo ho.
We burn up the city, we're really a fright,
Drink up, me 'earties, yo ho.
We're rascals, scoundrels, villians, and knaves,
Drink up, me 'earties, yo ho.
We're devils and black sheep, really bad eggs,
Drink up, me 'earties, yo ho.
