ΑΥΡΙΟ...

Τέλη καλοκαιριού νύχτα Κυριακής μόνος στο μπαλκόνι
Περιμένοντας το αύριο…
Επειδή η διαφορά της στεναχώριας με την ευτυχία είναι μια λεπτή γραμμή το αν τελικά θα αντέξει η θα κοπεί θα το δούμε αύριο…

Αύριο - ό,τι κι αν πεις για το αύριο
πάλι θα 'ναι σαν ποίημα με λόγια αφηρημένα.

Αύριο - και μας τελειώσαν τα θάματα.
Κλειστά περάσματα, τσάμπα τ' αγιάσματα
κι εσύ βρωμονιόβγαλτε κοιτάς κατάματα
τ' ασάλευτα και τ' αχάλαστα
που ο φόβος τα κρατάει μακριά - μην αγγίζεις -
προς τα πίσω μοναχά στα τυφλά να βαδίζεις,
μακρiά από μένα ονείρατα ξεφτισμένα•
μακριά από μένα δανεικά ονείρατα ξεφτισμένα
Αύριο...
Θα ζήσω τ' αύριο σαν να τραβάω μια γάζα απ' τη πληγή.

Αύριο - περιγραφή σε ναυάγιο
με τον καπετάνιο να 'χει τα χέρια σταυρωμένα.

(ΌΧΙ ΟΜΩΣ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΙΡΑΤΗΣ)

Η πενιά του Θέμη.

Γνωστό μου αδιάβατο μικρό μονοπάτι

που καταλήγει στο πιο όμορφο φράγμα
του γερακιού δε το πιάνει το μάτι
είναι το μόνο που αντίκρισα θαύμα,
είναι ιερό κομμάτι της γης
που σταματάει ευχές και κατάρες.

Έχω ένα φίλο εκεί που 'ναι μάγος της φωτιάς,

γητευτής είναι του μπουζουκιού και της νύχτας αδερφός,
έχει για σπίτι τα σωθικά μιας βελανιδιάς,
γερνάει τόσο όμορφα, τόσο απλά σαν το φως.

Ζει μ' ένα γκρίζο μπουζούκι και μια ασημένια πένα
μου λέγε ότι φτιάχνει το τάφο του, όμως δε ρώτησα που.

Έχω ένα φίλο εκεί που 'ναι της νύχτας αδερφός
Έχω ένα φίλο εκεί που 'ναι μάγος της μουσικής.
Έχω ένα φίλο εκεί, έχω ένα φίλο καλό.
Έχω ένα φίλο εκεί που 'ναι γητευτής του μπουζουκιού.
Έχω ένα φίλο εκεί που 'ναι και αυτός πειρατής

Μου φτάνει που ανταμώνουμε σ' αυτή τη κοιλάδα,
βρήκα κι εγώ μιαν οξιά ένα σπίτι να φτιάξω
και από εκείνο το μέρος που το λένε Ελλάδα,
θα πάρω το κουφάρι μου και θα 'ρθω ν' αράξω μαζί σου για πάντα.

Μας άφησες νωρίς ρε φίλε δεν θα σε ξεχάσω ποτε μου λείπεις πολύ.

Ετοίμασε το μπουζούκ και τα μελέ Θέμη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΔΕΝ ΝΙΩΘΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ...

Πετάς τα ρούχα σου ψηλά γυμνός μες την χαρά σου κρατάς την λύπη σου μακριά δεν

νιώθεις τίποτα!

Μα δεν μπορώ,

ακόμη όλα είναι θολά

Και ενώ γελάς δεν μπορείς να χαρείς........

Ο Στόλος

Μόνο οι εξαιρετικοί ξεφεύγουν από τον στόλο.

Όσοι το έχουν καταφέρει αυτό θα πρέπει να έχουν σπάνια διαίσθηση

ευαισθησία και φύση που αμφισβητεί.

Όσο για τους υπόλοιπους …

Καλό σας ταξίδι !!!

Πιθικάκια διαλέξανε τον πρώτο τους ρόλο
κι οι αφεντάδες ετοιμάζουν στόλο.
Να κυριεύσουν πόλεις και χωριά
για να μαζέψουν πολλά φλουριά
βρήκανε στύλ και μόδα καινούρια
ας τους ψυχή μου να κάνουν γιούρια.
Εσύ μείνε κοντά μου και κοίτα
να τρώνε οι άλλοι μονάχοι την πίτα...

Μιχάλης